Leczenie

Bank zarodków

Z banku zarodków korzysta bardzo wiele par w celu przechowywania nadliczbowych zarodków, powstałych w czasie zabiegu IVF.

W czasie procedury in vitro uzyskujemy różną liczbę zarodków. Zdarza się, że tylko jeden zarodek może zostać transferowany, zaś w innych przypadkach może powstać kilka czy nawet kilkanaście zarodków. Zgodnie z prawem w Polsce, do macicy mogą być podane maksymalnie 2 zarodki. Pozostałe zarodki zdolne do prawidłowego rozwoju muszą zostać zamrożone (obligatoryjnie) i są przechowywane w banku zarodków. Para w dowolnym momencie może skorzystać z zamrożonych zarodków, gdy zdecyduje się na kolejne dziecko.

ADOPCJA ZARODKA

Występują przypadki, kiedy uzyskanie zarodka z własnego materiału biologicznego pary nie jest możliwe. W takiej sytuacji, jednym z rozwiązań jest adopcja zarodka.

Kiedy warto rozważyć adopcję zarodka?

kiedy w poprzednich cyklach leczenia nie uzyskano prawidłowych komórek jajowych
Pacjentka lub Pacjent jest nosicielką/nosicielem choroby genetycznej uwarunkowanej rodzinnie
badanie jakości nasienia pokazuje wiele nieprawidłowości
nasienie nie zawiera plemników
w poprzednich cyklach leczenia nie uzyskano prawidłowych zarodków

Skąd zarodki biorą się w Banku?

Zarodki przeznaczone do anonimowej adopcji pochodzą z procedur wspomaganego rozrodu przeprowadzonych uprzednio u Pacjentów danej kliniki. Zarodki są przekazywane do adopcji przez rodziców genetycznych najczęściej w sytuacji, kiedy spełnili oni swoje marzenia o pełnej rodzinie i nie chcą mieć więcej dzieci.

Rodzice genetyczni wypełniają kwestionariusz dotyczący fenotypu (wyglądu zewnętrznego) – na tej podstawie później lekarz dopasowuje przyszłych rodziców adopcyjnych do zarodka.

Zanim powstanie zarodek, który następie może być przekazany do adopcji sprawdzany jest stan zdrowia genetycznych rodziców. Następuje to podczas kwalifikacji pacjentów do procedury In Vitro. Konieczne jest wtedy dostarczenie przez nich wyników następujących badań: Anty-HIV-1,2, HBsAg; Anty-HBc, Anty-HCV-Ab, VDRL; dodatkowo, w szczególnych przypadkach medycznych, zlecane jest wykonanie rozszerzonych badań tj: badanie na obecność przeciwciał HTLV-I, badania antygenów RhD oraz badania w kierunku malarii, wirusa CMV, pierwotniaka T. cruzi.

Zgodnie z prawem w Polsce dawstwo jest w pełni anonimowe, dlatego nie ma możliwości, aby Pacjenci poznali dane personalne dawców.

Przebieg procedury adopcji zarodka/zarodków

Kwalifikacja biorczyni

Jeśli żadna z wcześniej stosowanych metod leczenia niepłodności nie daje efektu w postaci ciąży, a stan gamet Pacjentki i/lub Pacjenta (lub ich ewentualny brak) bądź brak możliwości uzyskania prawidłowych zarodków przez parę nie pozwalają na zajście w ciążę, wówczas Pacjentka jest kwalifikowana do procedury adopcji zarodka.

Wybór zarodka pochodzącego od anonimowych dawców

Wybór zarodka dokonywany jest zgodnie z cechami fenotypowymi biorców. Wybierając zarodek pochodzący od anonimowych dawców bierze się pod uwagę:

rasę,
masę ciała,
kolor oczu,
kolor włosów,
skręt włosa,
budowę ciała,
grupę krwi,
inne informacje zawarte w profilu dawców zarodka.

Przygotowanie biorczyni do podania zarodka (transferu)

Podanie zarodków może nastąpić podczas naturalnego lub stymulowanego hormonalnie cyklu Pacjentki. Przygotowanie błony śluzowej macicy (endometrium), w której zagnieżdża się zarodek, polega na naśladowaniu cyklu naturalnego poprzez podawanie estradiolu i progesteronu.

Transfer

W zależności od wskazań oraz sytuacji medycznej Pacjentki transferuje się 1 lub 2 zarodki. Zarodki podawane w jednym transferze muszą pochodzić od tych samych dawców.

Zabieg polega na wprowadzeniu zarodka za pomocą cienkiego cewnika (kateteru) bezpośrednio do jamy macicy.

Test ciążowy

Pacjentka, zgodnie z zaleceniami, powinna wykonać test betaHCG z krwi w określonym dniu po transferze (w przypadku transferu blastocysty – w 9. dniu).