Program leczenia niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego – in vitro dla mieszkańców Miasta Opola

 

 

Szanowni Pacjenci,

pragniemy poinformować, iż PARENS Ośrodek Leczenia Niepłodności został realizatorem programu polityki zdrowotnej na lata 2022 – 2023 pn.:  „Program leczenia niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego – in vitro dla mieszkańców Miasta Opola” . 

 

Serdecznie zapraszamy oddając do Państwa dyspozycji naszą wiedzę i zaangażowanie.  

 

Głównym celem Programu jest ograniczenie zjawiska niepłodności i bezdzietności u mieszkańców Miasta Opola – par pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim (zgodnie z definicją dawstwa partnerskiego określoną w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności – Dz.U. z 2020 r. poz. 442), kwalifikujących się do leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego – in vitro.

 

Program zakłada dofinansowanie kosztów jednego cyklu zapłodnienia pozaustrojowego lub adopcji zarodka dla każdej pary zakwalifikowanej do Programu w wysokości do 100% kosztów danej procedury, jednak nie więcej niż 5.000,00 zł, pod warunkiem przeprowadzenia przynajmniej jednej całej procedury przewidzianej w Programie. W przypadku, gdy rozpoczęta procedura z powodów medycznych lub powstałych z niezamierzonej winy Przyjmującego zakończy się na wcześniejszym etapie, dofinansowanie obejmie koszty poniesione do tego etapu, jednak nie więcej niż 5.000,00 zł. W przypadku rezygnacji z udziału w Programie z przyczyn innych niż określone powyżej, wszelkie koszty za zrealizowane działania ponoszą beneficjenci Programu.

 

W przypadku leczenia, które może wymagać zastosowania dodatkowych interwencji, ustalanych przez lekarza prowadzącego w kontekście indywidualnych potrzeb beneficjentów Programu, a wykraczających poza zakres Programu – jego koszty ponoszą beneficjenci Programu.   

 

Kwalifikację do Programu prowadzi Przyjmujący w swojej siedzibie. Decyzję o kwalifikacji pary do Programu podejmuje zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, a także zgodnie z zapisami ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (Dz.U. z 2020 r. poz. 442) i pozostałymi kryteriami zawartymi w Programie.

 

 

KRYTERIA KWALIFIKACJI DO PROGRAMU:

 

– stwierdzona przyczyna niepłodności lub nieskutecznego leczenia niepłodności w okresie 12 miesięcy poprzedzających zgłoszenie do Programu,

– w dniu zgłoszenia do Programu kobieta nie ukończyła 42-go roku życia (według rocznika urodzenia) pod warunkiem dobrze rokującej rezerwy jajnikowej, potwierdzonej badaniem AMH (powyżej 0,7 ng/mL),

– w dniu zgłoszenia do Programu kobieta nie ukończyła 42-go roku życia (według rocznika urodzenia) w przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa innego niż partnerskie (dawstwo żeńskich komórek rozrodczych) lub procedury adopcji zarodka,

– obydwoje są mieszkańcami Miasta Opola.

Para musi dostarczyć zaświadczenie z Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta Opola o stałym bądź czasowym zameldowaniu w Mieście Opolu (wystawione nie wcześniej niż miesiąc przed dniem kwalifikacji do Programu).

 

 

KRYTERIA WYKLUCZENIA Z PROGRAMU STANOWIĄ:

 

1 . w przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa partnerskiego:

– potencjalne ryzyko braku prawidłowej odpowiedzi na stymulację jajeczkowania: hormon antymullerowski AMH poniżej 0,7 ng/mL,

– nawracające utraty ciąż w tym samym związku (więcej niż 3 udokumentowane poronienia),

– nieodpowiednia odpowiedź na prawidłowo przeprowadzoną stymulację jajeczkowania, czego wyrazem jest brak pozyskania komórek jajowych w dwóch cyklach stymulacji,

– wady macicy bezwzględnie uniemożliwiające donoszenie ciąży,

– brak macicy,

 

2. w przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa innego niż partnerskie (dawstwo męskich komórek rozrodczych):

– potencjalne ryzyko braku prawidłowej odpowiedzi na stymulację jajeczkowania: hormon antymullerowski AMH poniżej 0,7 ng/mL,

– nieodpowiednia odpowiedź na prawidłowo przeprowadzoną stymulację jajeczkowania, czego wyrazem był brak pozyskania komórek jajowych w dwóch cyklach stymulacji,

– wady macicy bezwzględnie uniemożliwiające donoszenie ciąży,

– brak macicy,

– negatywna opinia zespołu konsultacyjnego powołanego przez Przyjmującego, w skład którego powinien wejść również psycholog z praktyką w psychologii leczenia niepłodności w przypadku konsultowania przez niego pary na okoliczność gotowości rodzicielstwa niegenetycznego. 


3. w przypadku par realizujących procedurę zapłodnienia w ramach dawstwa innego niż partnerskie (dawstwo żeńskich komórek rozrodczych) lub procedury adopcji zarodka:

– wady macicy bezwzględnie uniemożliwiające donoszenie ciąży,

– brak macicy,

– negatywna opinia zespołu konsultacyjnego powołanego przez Przyjmującego, w skład którego powinien wejść również psycholog z praktyką w psychologii leczenia niepłodności w przypadku konsultowania przez niego pary na okoliczność gotowości rodzicielstwa niegenetycznego.


4. brak wymaganych dokumentów określonych w pkt 2 niniejszego załącznika.

 

 

DO CZEGO MAMY PRAWO KORZYSTAJĄC Z PROGRAMU?

 

Każda zakwalifikowana para ma prawo skorzystać z jednej zindywidualizowanej procedury wspomaganego rozrodu:

 

1. procedury zapłodnienia pozaustrojowego z wykorzystaniem własnych gamet pary (dawstwo partnerskie) lub z wykorzystaniem nasienia dawcy (dawstwo inne niż partnerskie), która powinna objąć przeprowadzenie przynajmniej następujących elementów:

– przeprowadzenie kwalifikacji pary do udziału w Programie oraz wykonanie badań, do których obliguje ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (Dz.U. z 2020 r. poz. 442),

– kontrolowaną stymulację jajeczkowania prowadzącą do uzyskania komórek jajowych o pełnym potencjale rozrodczym,

– punkcję jajników, tj. pobranie komórek jajowych pod kontrolą ultrasonografii,

– znieczulenie ogólne podczas punkcji,

– pozaustrojowe zapłodnienie komórki jajowej drogą klasyczną (samoistne zapłodnienie) lub metodą docytoplazmatycznej iniekcji plemnika,

– hodowlę zarodków,

– transfer zarodków do jamy macicy,

– przechowanie (kriokonserwacja) zarodków o prawidłowym rozwoju, które nie zostały przeniesione do macicy, do czasu ich wykorzystania.

 

2. procedury zapłodnienia pozaustrojowego z wykorzystaniem żeńskich komórek rozrodczych (dawstwo inne niż partnerskie), która powinna objąć przeprowadzenie przynajmniej następujących elementów:

– przeprowadzenie kwalifikacji pary i wykonanie wymaganych ustawowo badań,

– przygotowanie biorczyni do transferu zarodka/ów,

– pozaustrojowe zapłodnienie komórek jajowych od anonimowej dawczyni i nadzór nad rozwojem zarodków in vitro,

– transfer zarodków do jamy macicy w cyklu świeżym jeśli sytuacja kliniczna pacjentki na to pozwala w ocenie lekarza prowadzącego,

– zamrożenie (kriokonserwacja) zarodków z zachowanym potencjałem rozwojowym i ich przechowywanie w celu późniejszego wykorzystania przez parę w kolejnych cyklach. 


3. procedury adopcji zarodka (dawstwo inne niż partnerskie), która powinna objąć przeprowadzenie przynajmniej następujących elementów:

– przeprowadzenie kwalifikacji pary i wykonanie wymaganych badań,

– przygotowanie biorczyni do transferu zarodka/ów,

– przygotowanie zarodków i transfer zarodków do jamy macicy.

 

 

JAKI OBOWIĄZEK MA PARA PO ZAKOŃCZENIU PROGRAMU?

 

W przypadku zajścia kobiety w ciążę, leczona para będzie zobligowana zgłaszać Przyjmującemu wszelkie informacje dotyczące przebiegu ciąży, ewentualnych powikłań oraz o stanie zdrowia dziecka.

 

Po zakończeniu leczenia niepłodności opieka nad ciężarną realizowana jest w ramach powszechnie dostępnego systemu opieki perinatalnej. W przypadku powikłań, np. krwawienia, zespołu hiperstymulacji, opiekę przejmuje właściwy oddział, najbliższy miejscu pobytu pacjentki, najlepiej II lub III stopnia referencyjnego.

Zarządzaj plikami cookies